Od czego zależy ciśnienie w wężu strażackim?

Na powodzenie akcji gaśniczej składa się wiele elementów. Istotne są takie czynniki jak czas przybycia na miejsce ekipy strażackiej, doświadczenie jej członków, czy sprzęt, jakim dysponują. Każdy strażak powinien też znać charakterystykę techniczną węży pożarniczych. Dzięki tej wiedzy może podjąć właściwe decyzje, dobrać odpowiedni sprzęt oraz zapobiec awariom w trakcie gaszenia pożaru. 

Rodzaje ciśnienia w wężach pożarniczych

Węże strażackie różnią się między sobą nie tylko ciężarem, średnicą czy długością, ale też parametrami dotyczącymi ciśnienia. Do głównych właściwości opisujących węże pożarnicze zaliczamy:

• maksymalne ciśnienie robocze, które określa górną wysokość ciśnienia, jakie może wystąpić w warunkach normalnej pracy węża,
• ciśnienie próbne, która pozwala ocenić szczelność, odkształcalność oraz ewentualne zmiany w strukturze węża,
• ciśnienie rozrywające, czyli minimalne ciśnienie, przy którym taśma wężowa może ulec rozerwaniu.

Poszczególne rodzaje węży mają w swojej charakterystyce technicznej określone powyższe parametry najczęściej podawane w megapaskalach lub barach. W zależności od wielkości węża są to (w powyższej kolejności): 15; 22,5; i 45 bar dla węży o średnicy 25, 52 i 75 mm oraz 12, 18 i 36 bar dla węża o średnicy 110 mm.

Straty ciśnienia w wężach pożarniczych

Warto pamiętać, że w trakcie procesu podawania środków gaśniczych występują straty ciśnienia, które są spowodowane przez:

• wysokość, na jaką podawany jest środek gaśniczy (10 metrów powyżej osi wirnika to strata 1 atmosfery technicznej, zaś 10 m poniżej osi wirnika to zysk 1 at),
• rodzaj stosowanej armatury (strata na rozdzielaczu zależna od przepływu, zwykle ok. 0,1 at oraz strata 30 proc. ciśnienia wyjściowego na zasysaczu liniowym),
• straty liniowe (spowodowane przepływem), na które składają się: natężenie przepływu, średnica węży i długość linii wężowych, ale także staranność ich ułożenia oraz stan techniczny węży i armatury.

Na całkowitą stratę ciśnienia dla linii wężowych składają więc: straty spowodowane wysokością, straty liniowe oraz straty w armaturze.